Dóminíka - Kalypsókjúklingur

Dóminíka (Wai‘tu kubuli á máli frumbyggja) er eyríki í Karabíahafi. Næstu eyjar eru Guadeloupe í norðri og Martinique í suðri. Höfuðborg landsins heitir Roseau og í landinu búa um rúmlega 73.000 manns á svæði sem er álíka stórt og Mýrdals- eða Súðavíkurhreppur. Kristófer Kólumbus fann eyjuna fyrstu Evrópubúa þann 3. nóvember 1493, sem var einmitt sunnudagur en nafn landsins þýðir sunnudagur á spænsku. Það var þó ekki fyrr en rúmum tveimur öldum seinna sem Evrópubúar stofnuðu nýlendu á eyjunni. Það gerðu Frakkar árið 1715. Bretar eignuðust eyjuna árið 1763 og landið varð sjálfstætt árið 1978. Flestir íbúar eyjarinnar eru af afrískum uppruna og aðeins um 3000 íbúanna eru frumbyggjar. Enska er opinbert tungumál eyjarinnarm, en flestir tala franskt kreólamál dags daglega og flestir íbúar landsins eru kaþólskir. Dóminíka býr yfir mikilli óspilltri náttúrufegurð þar sem búa ýmis sjaldgæf dýr. Hæsta fjall eyjarinnar eru virk eldfjall sem heitir Morne Diablotins og þar er einnig næststærsti hver í heimi, Boiling Lake, enda mikil virkni á eyjunni líkt og á Íslandi. Dóminíkumenn eru að prófa sig áfram með jarðhitavirkjanir. Bananarækt og ferðaþjónusta eru helstu atvinnuvegir íbúanna.

Matarmenning Dóminíku er mjög lík því sem gerist á öðrum eyjum Karíbahafsins, sérstaklega á Jamaíka, Sánkti Lúsíu og Trínídad og Tóbagó. Mikið er um alls kyns kássur sem innihald gjarnan prótein eins og fisk, nautakjöt eða kjúkling ásamt grænmeti eins og mjölbönunum, sætum kartöflum, kartöflum, lauk og gulrótum. Vinæl krydd eru m.a. hvítlaukur, engifer og timjan. Ávextir eins og bananar, kókoshnetur, papaya, gvava, ananas og mangó eru vinsælir eftirréttir. Tedrykkja á sér margra alda sögu á eyjunni og á rætur að rekja til frumbyggjanna. Teið er drukkið heilsunnar vegna og inniheldur gjarnan jurtir sem finnast á eyjunni en ekki lauf af terunnanum. Þjóðarréttur Dómíniku kallast „fjallakjúklingur“ en er þó ekki búinn til úr kjúklingi heldur froskalöppum af froski sem er einungis að finna í fjalllendi Dóminíku og Montserrat og er í mikilli útrýmingarhættu. 

Kalypsókjúklingur
fyrir tvo

700 g kjúklingabitar með beini

salt og pipar

2 hvítlauksrif

ferkst timjan

1 ½ tsk edik

1 msk smjör

1 msk sukrin gold

60 g kasjúhnetur

olía til steikingar

3 sneiðar engifer

2 vorlaukar

60 g sveppir

1 ½ msk rauðvín

1. Setjið kjúklingabitana í skál ásamt, salti, pipar, einu hvítlauksrifi, ediki og timjan. Marínerið í um 3 klst.

2. Hitið stóra pönnu og bræðið smjörið á henni. Bætið sukrin gold út á og brúnið svo kjúklinginn á pönnunni þegar sætan hefur leysts upp. Geymið.

3. Takið fram aðra pönnu og steikið kasjúhneturnar upp úr smá olíu og setjið hneturnar svo í skál.

4. Á sömu pönnu skuluð þið svo stekja saman restina af hvítlauknum, sveppi, vorlauk og engifer.

5. Bætið rauðvíninu út á pönnuna með kjúklingnum ásamt um 1 dl af vatni. Eldið kjúklinginn í um 25 mínútur og þykkið svo sósuna með smá xanthan gum, ef þið viljið.

6. Dreifið kasjúhnetunum yfir kjúklinginn og berið fram með lauk- og sveppablöndunni.

Ég verð að segja að ég varð fyrir frekar miklum vonbrigðum með þennan rétt. Ég var búin að lesa á netinu að hann væri mjög góður og vinsæll um allt Karíbahaf en ég er ekki alveg sammála. Þetta var afskaplega sérstakur réttur, ekki vondur en heldur ekki góður. 

Þá eru 57 af 198 löndum búin. Næsta stopp er Papúa Nýja Gínea!

Afríka: 16 af 54 (29%)

Asía: 7 af 49 (14%)

Evrópa: 16 af 46 (34%)

Eyjaálfa: 7 af 14 (50%)

Norður Ameríka: 7 af 23 (30%)

Suður Ameríka: 4 af 12 (33%)

Samtals: 57 af 198 (28%)