Óman - Djaj fouq el-eish

Hvar? Óman er land á suðausturströnd Arabíuskagans með landamæri að Sameinuðu arabísku furstadæmunum, Sádí-Arabíu og Jemen.  

Höfuðborg: Múskat

Stærð: 309.500 km2 (þrefalt Ísland)

Mannfjöldi: 4,4 milljónir, þar af eru 1,8 milljón einungis tímabundið í landinu.

Íbúar: Ómanar eru rúmur helmingur landsmanna, aðrir eru innflytjendur.

Tungumál: Arabíska

Trúarbrögð: Íslam (86%), kristnir (6,5%) og hindúar (5,5%).

Stjórnarfar: Sóldánsdæmi undir stjórn Qaboos bin Said Al Said.

Náttúra og lofslag: Landið er að mestu eyðimörk inn til landsins og lofslagið er heitt og þurrt almennt. Rakinn er meiri við ströndina en hitinn er þó í kringum 30-40°C á sumrin.

Lífsgæði: Lífsgæði í Óman eru nokkuð góð að því leyti að fáir eru fátækir og lífsgæðin eru svipuð því sem gerist í Hvíta-Rússlandi og Búlgaríu. Hins vegar hafa ýmsir hópar það ekki gott. Samkynhneigð er sem dæmi bönnuð og pyntingar eru notaðar á fanga. Fjölmiðlafrelsi er sama sem ekkert. Þetta er einungis brot af þeim mannréttindabrotum sem finnast í landinu.

Helstu atvinnuvegir: Olíuvinnsla er stór hluti af efnahag Óman og ferðamannaiðnaðurinn stækkar töluvert frá ári til árs. Helsti útflutningur Óman er olía og gas.

Saga: Fjölmörg stórveldi hafa ríkt þar sem nú er Óman. Höfðingjar landsins tóku upp íslam á 7. öld og stofnuðu þá ríki undir stjórn ímams. Árið 1507 náðu Portúgalir höfuðborginni, Múskat, á sitt vald og héldu borginni í næstum 150 ár. Portúgalar hrökkluðust burt um miðja 17. öld. Persar réðust svo á Óman árið 1737 og eftir nokkurra ára styrjöld komst núverandi sóldánsfjölskylda til valda. Óman varð að stórveldi sem hagnaðist á þrælaverslun í Afríku. Frá 1913 og til 6. áratugarins var landið í tveimur hlutum. Olíulindir fundust í Óman árið 1964 en þær eru þó ekki miklar. Eftir arabíska vorið árið 2011 hefur fólk mótmælt sóldáninum í auknu mæli. Hann hefur lofað umbótum en fátt virðist vera að breytast.

Matarmenning:  Réttir í Óman innihalda yfirleitt kjúkling, fisk eða lambakjöt og hrísgrjón. Mikið er notað af kryddum og kryddjurtum. Pottréttir eru vinsælastir en súpur koma þar á eftir. Aðalmáltíð dagsins er yfirleitt borðuð um miðjan daginn en ekki að kvöldi til. Almennt er matarmenningin mjög miðausturlensk.

Djaj Fouq El-Eish

olía

2 stórar gulrætur, í bitum

8 kjúklingabitar eða úrbeinuð kjúklingalæri

vatn

3 kanilstangir

1 tsk heilar kardimommur

1 tsk heilir negulnaglar

1 tsk heil svört piparkorn

salt

100 g smjör/ghee

3 laukar, í sneiðum

4 hvítlauksrif, marin

3 msk bizar a’shuwa (ómönsk kryddblanda)

2 kjúklingakraftskubbar

Bizar a-shuwa

1 msk kóríander

1 msk cumin

1/2 tsk kanill

1/2 tsk svartur pipar

1/8 tsk negull

1 tsk túrmerik

1. Byrjið á að hita olíu á pönnu og steikir gulrótabitana þar til þeir eru orðnir mjúkir. Geymið til hliðar á diski.

2. Takið þá stóran pott og fyllið með um einum og hálfum lítra af vatni. Sejtið kjúklingabitana í vatnið ásamt kanilstöngum, kardimommum, negulnöglum og svörtum pipar. 

3. Sjóðið kjúklinginn í um 40 mínútur. Lengd fer eftir hvaða bitar voru valdir. 

4. Takið kjúklinginn upp úr pottinum og geymið til hliðar. Geymið einnig soðið.

5. Bræðið smjör á pönnu og steikið laukinn á henni þar til hann er gullinn. 

6. Bætið kjúklingabitunum út á pönnuna ásamt hvítlauk, kjúklingakrafti, 2 dl af kjúklingasoðinu, gulrótunum og bizar a’shuwa. 

7. Hrærið og leyfið kjúklingnum að eldast í nokkrar mínútur á lágum hita. 

8. Berið fram með brokkolígrjónum eða öðru góðu grænmeti. 

Þessi réttur var æðislega góður! Ég mun sjálfsagt gera þennan aftur í framtíðinni. Miðausturlönd bara klikka ekki í pottréttum. 

Þá eru 70 af 198 löndum búin. Næsta stopp er Kósóvó!

Afríka: 20 af 54 (37%)

Asía: 11 af 49 (22%)

Evrópa: 18 af 46 (39%)

Eyjaálfa: 8 af 14 (57%)

Norður Ameríka: 7 af 23 (30%)

Suður Ameríka: 6 af 12 (50%)

Samtals: 70 af 198 (35,3%)